Periode 1960-1975

Het evenementenprogramma ontwikkelt zich vanaf begin 1960. Is het eerst nog een aarzelend filmprogramma in Utrecht, de kennismakingsbijeenkomst in Smilde en een bloesemtocht in het gebied tussen Leerdam en Vianen trekken een flink aantal belangstellenden. Laatstgenoemde rit telt maar liefst 30 deelnemers.

In februari 1960 schenkt Saaberichten voor het eerst aandacht aan Saab’s rallysuccessen. Het clubblad van april kondigt de komst van de Saab 96 aan en bevat de eerste dealerlijst.

In mei hebben de noordelijke leden hun eerste toertocht op en om de Hondsrug. Het eerste landelijke evenement moet in juni tot stand komen, een rit waarbij twee stromen vanuit Zwolle en Zeist, elkaar ‘ergens’ op de Veluwe ontmoeten. Die rit wordt om allerlei redenen tot eind augustus uitgesteld, maar hij gaat wel door.

Intussen is ook het eerste autosport resultaat een feit: de heren Heyer en Beszelzen winnen hun klasse in de S.L.S., de Rally Scheveningen – Luxemburg – Scheveningen. Met een Saab uiteraard!

Saaberichten krijgt een geel kaftje en het novembernummer geeft een aantal wetenswaardigheden: de ontmoetingsrit is in oktober gehouden met 43 deelnemende wagens en voor het eerst zien we een Saab 95 in Nederland.

Het is een wagen uit de voorserie die een clublid uit Heerde met veel moeite in Zweden heeft losgepeuterd, omdat hij zijn Dobermann Pinchers in de 93 niet bergen kon. Ook aanwezig is de enige 93 GT750 die ooit in Nederland nieuw verkocht werd, deze is regelmatig op het circuit van Zandvoort te zien.

De club heeft 90 leden en in het blad wordt de Saab formule junior racewagen aangekondigd. Er zijn diverse Saabrijders die zich dapper weren in betrouwbaarheidsritten en rally’s. Zij zetten de toon voor de activiteiten van de club in de eerste jaren en hebben veel contacten met andere merkenclubs. Ook in die clubs is de autosport een bindende factor.

Niet alleen in de merkenclubs maar ook bij de KNAC en de daaronder vallende RAC’s, de Regionale Automobiel Clubs. Naast het racegebeuren dat een eigen leven leidt, is er een nationaal kampioenschap betrouwbaarheidsritten en zijn er kampioenschappen van de RAC’s.

Betrouwbaarheidsritten zijn kaartleesritten, waarvan de moeilijkheidsgraad varieert met het kaart leessysteem en de te rijden gemiddelde snelheid. Bij een moeilijke kaart leesvariant blijkt een gemiddelde van 36 km/u nauwelijks te halen.

Daarnaast zijn er rally’s, waarbij het navigatie-element minder zwaar weegt en de gevraagde snelheid hoger ligt. Denk aan de grote rally’s zoals Rally de Monte Carlo en de Tulpenrally. Deze rally´s duren meerdere dagen en zijn veelal grensoverschrijdend. Daarnaast zijn er vele kleinere rally’s, zoals de S.L.S., de Horneland-Rally, de Sauerland-Rally en, iets later, de E.L.E., de Rally Eindhoven – Luik – Eindhoven.

Superbenzine en Tekno modelletjes

In december 1960 en januari 1961 brengt Saaberichten allerlei interessants: allereerst een advies om in uw tweetakt nooit superbenzine te stoken. Dan de aankondiging dat u Tekno-modelletjes van de 93 via de club kunt kopen, destijds kostten ze fl 2,65. Tegenwoordig kunnen ze nieuw met doosje meer dan 200 euro opbrengen. Het rittenkampioenschap van de RAC-West 1960 blijkt gewonnen met een rode 93.

Bezoek bij Saabclub België, statuten

In het voorjaar van de oneven jaren wordt altijd de Auto RAl gehouden. Zo ook in 1961. Een mooie gelegenheid voor de Saabimporteur om een 96 GT850, die later de naam Saab Sport zal krijgen, in Nederland te laten zien. In maart gaan we in een flinke colonne op bezoek bij de, in die jaren actieve, Belgische Saab Club die ons in Antwerpen verwelkomt.

In maart geeft de ledenvergadering goedkeuring aan de statuten. De redactie stencilt nog steeds Saaberichten en zorgt ook voor de verzending.

De Saab Club kent in die jaren nog geen ‘klassiekers en oldtimers’ maar ze kent wel jonge eigenaren van nieuwe Saabs die veel plezier met hun bezit willen maken. Zij hebben veel belangstelling voor de autosport. De club schenkt daar aandacht aan door middel van oefenritten en instructiebijeenkomsten.

Andere leden nemen deel aan toeristische en gezelligheidsbijeenkomsten. Zo zijn er bij vier dealers lessen in auto- EHBO gegeven en is er in het blad een discussie over het toevoegen van molybdeendisulfide aan de tweetaktbrandstof.

In 1961 begint de Saab Club ook met een grote landelijke betrouw- baarheidsrit, de ‘Avond door het Land van Hertog Jan’, een kaartleesrit in Noord-Brabant. Deelnemers zijn o.a. de leden van de DKW-Sportclub, de MG Car Club Holland en de Peugeot Club. De DKW’s winnen met overmacht de teamprijzen; er worden veertig equipes geklasseerd maar vele anderen worden wegens tijdsoverschrijding niet in het klassement opgenomen.

Besloten wordt het evenement jaarlijks te herhalen onder de naam ‘Vikingrally’. Ook zijn er in datzelfde jaar nog klassementsproeven in Zandvoort en wordt ons team in de S.L.S. Rally Se in een veld van 29 clubteams.

In de jaarvergadering van januari 1962 – nog maar twee jaar en twee maanden op gang – wordt naast het bestuur een sportcommissie benoemd. Er komt een sticker, van kloek formaat, voor de auto in de kleuren rood, wit, blauw.

Saaberichten meldt de vervanging van de 96-GT750 (die al in 1960 in de plaats was gekomen van de 93 GT750) door de 96 GT850 die verder als Saab Sport door het leven zal gaan.

In april komt de beroemde ‘ombouw actie’ op gang. Er wordt vanuit Nederland bij Saab een hoger percentage vastlopers geclaimd dan verwacht mag worden op basis van de verkopen. Men komt tot de conclusie dat deze typisch Nederlandse klacht te maken heeft met ons wegennet. Wie op hoge snelheid met de wind in de rug rijdt, geeft zijn motor door half gas ongewild te weinig smering.

Iedere Saabrijder in Nederland krijgt een nieuwe 850 cc motor met vierversnellingsbak aangeboden. Een fantastisch gebaar dat veel goodwill kweekt.

Het clubblad van februari 1963 geeft voor het eerst een historisch overzicht over Saab in de periode 1947-1962. Er is een uit het Zweeds vertaalde roadtest over de Saab 96 en een artikel over Erik Carlsson en zijn successen in de RAC- Rally en de Monte Carlo.

Bij de DKW-Zuinigheidsrit is er een Saab tweetakt die 1 op 18,1 loopt; hoe bestaat het? Er is weer een Zandvoortdag en de Viking is een succes met 94 deelnemers, waaronder veel leden van bevriende merkenclubs.

Met die merkenclubs wordt de FNAC opgericht, de Federatie van Nederlandse Automobielmerkenclubs. Deelnemers zijn de DKW Sportclub, de Saab Club, de Austin Healy Club, de MG Car Club en de Austin Seven Club. Later treden o.a. Peugeot en Simca nog toe.

De tweede  grote merkenclub-rit wordt dat jaar de Safety Fast Rally van Austin Healy en MG: meer dan zestig wagens aan de start en een Saab overall winner.

Landelijk worden Van Rijssen/Groosmuller met Saab net geen kampioen van Nederland in de B-klasse. Ze hebben evenveel punten als de winnaars, maar de ex-aequo regeling gunt hen slechts de tweede plaats.

Een mooie aanhaling van de in die jaren bekende Duitse autojournalist Alexander Spoerl besluit het laatste nummer van de Saaberichten in A4 formaat: ‘Tweetakt auto’s zijn voor mensen die zonder auto al zorgen genoeg hebben … Het blad gaat over op het A5 formaat en heet in de wandeling al gauw ‘het boekje’. Pas bij het 35-jarig bestaan van de club zal het grote formaat terugkomen!

We lezen niet veel in dat laatste blad over het jaardiner. Toch is dat gezellig met diner dansant in Ede, voorafgegaan door een echte puzzelrit. Waarschijnlijk is de beurs daarna leeg, want in de jaarvergadering in januari 1965 rapporteert de penningmeester dat de club nog een kapitaal bezit van fl 529,22! De club telt nu 175 leden.

Wat het grootste evenement van 1964 moet worden, dreigt de mist in te gaan. Het plan is met de club op reis te gaan naar Zweden (Trollhättan) en Noorwegen. Een deel van de reizigers kampeert, een ander deel wordt in hotels ondergebracht. Maar het belangrijkste is natuurlijk het bezoek aan de Saabfabriek waarvoor wij van harte zijn uitgenodigd. Het behoeft geen uitleg dat de A.R.M. voor ons veel deuren heeft geopend.

Groot is dan ook de teleurstelling dat zeer kort voor de startdatum de fabriek de excursie annuleert. Het slappe verhaal over vakantie, reorganisatie en wat al niet is nauwelijks geloofwaardig. Wij besluiten toch op reis te gaan.

Als onze groep zoals tevoren gepland aan de fabriekspoorten in Zweden rammelt, komt de aap uit de mouw: we mogen er nog steeds niet in, fotograferen is nog steeds streng verboden, maar de parkeerplaats staat vol 96’s en 95’s met lange neus. Er is een nieuw model uitgekomen en dat had geheim moeten blijven!

Het wordt een fantastische reis en rijden in Noorwegen over talloze ongebaande paden langs de meest fotogenieke vergezichten.

Het eerste lustrum wordt in januari 1965 gevierd met een receptie in ‘Het Rode Koper’ in Leuvenum en een diner in ‘Het Roode Wold’ in Nunspeet. Op de receptie o.a. de directie van de N.A.M., de Nieuwe Automobiel Maatschappij BV, waarin de A.R.M. haar Saabactiviteiten heeft ondergebracht en veel vertegenwoordigers van bevriende autoclubs.

Aan het diner diverse sprekers, levende muziek en een gouden stemming. Deelnemers moeten in het holst van de nacht terugrijden. Geen sinecure want de storm heeft veel bomen doen omwaaien. Het wordt dus nog een hele puzzelrit voordat iedereen in bed ligt.

De FNAC groeit: Triumph, Volvo, Simca en Fiat zijn toegetreden. Een gemeenschappelijk terrein op de Vlasakkers (Amersfoort, achter de Bernhard Kazerne) kan door iedere club afzonderlijk, of door meerdere clubs tegelijk, voor behendigheidsproefjes worden gebruikt. Mini-Mani-Rally (Austin 7) en Coupe Hirondelle (Simca) zijn de gemeenschappelijke grote ritten.

De Saabdealers gaan in september voor het eerst naar de bakermat van Saab in twee Dakota’s van Martin’s Air Charter naar de autofabriek in Trollhättan en de vliegtuigfabriek in Linköping. Een groot feest en zeer interessant. De terugvlucht met tegenwind van Linköping naar Schiphol duurt meer dan vijf uur … Kom daar nu eens om!

Van ieder dealerbedrijf gaan er twee mensen mee, maar ze zitten niet bij elkaar in hetzelfde toestel. Bladeren we dan nog even door de hele jaargang dan vinden we de eerste foto’s van de nieuwe Sonett, nadat al eerder foto’s van prototypes zijn gepubliceerd, een fraaie Noorse controleur voor de Viking en berichten over de samenwerking met Triumph.

Wat ook in 1965 en 1966 speelt is de ‘roestbruine insluiper’, een probleem dat ontstaat door een gewijzigde samenstelling van de ESSO-tweetaktolie.

Bijgebleven van die affaire is de plezierige en open wijze waarop ESSO de zaak uitzoekt, toelicht en waar mogelijk verhelpt. En omdat de Saab Club als spreekbuis van haar leden zich ferm in de discussie mengt, toon Esso zijn goodwill en sponsort nog jarenlang onze Vikingrally. Uit die tijd stamt ook de ESSO-Piet, de wisselprijs voor de winnaar van de Viking als symbool van samen doorstane ellende meer dan alleen een wisselprijs.

In januari 1966 en 1967 rouleren op de ledenvergaderingen de functies over de bekende personen. Maar heel langzaam komt er wat vers bloed bij.

Het ledental daalt tot ruim onder de 140. Ondanks het doorgaan van de evenementen, de Viking wordt nooit overgeslagen, taant de animo. Dat gaat zelfs zover dat in december 1968 een vergadering plaatsvindt met als voornaamste agendapunt het opheffen van de vereniging. Dat wordt de leden toch te dol. In de vergadering treedt Aad van Zijl zeer nadrukkelijk positief op en de gevolgen zijn duidelijk: hij wordt de nieuwe voorzitter.

Het zoeken naar jongere en nieuwere bestuurders begint rond deze tijd. Nieuwe namen komen naar voren. Het gaat met de club weer langzaam voorwaarts. Op de Hobbelbaan in Soesterberg, het terrein waar zoveel FNAC-klassementsproefjes zijn gehouden, kunnen we dan na zeven jaar niet meer terecht.

In november 1970 houden we ter ere van de relatie met ESSO een rit onder de naam ‘Tijger-Safari’ en ons ‘boekje’ publiceert daarover een hele fotopagina.

In 1971 geen stoelendans op de jaarvergadering. Gemeld wordt dat de 150 leden weer gepasseerd zijn; het gaat iets beter.

De Viking is toch weer een goed bezocht evenement, we gaan ditmaal de Duitse grens over. In de buurt van Winterberg staat voorzitter Aad van Zijl in de potdichte mist op controle als een politiewagen hem komt vragen wat hij daar midden in de nacht uitspookt. Van Zijl, als altijd een overtuigend spreker, weet ook dit keer narigheden af te wenden. In november gaan we dan nog weer eens met de club naar Zweden. Het wordt zo langzamerhand een bedevaart!

Het jaar 1972 zou het jaar moeten zijn van de dertiende jaargang van de Saaberichten. Er verschijnt niet één nummer! We doen dat af als bijgelovigheid, maar de werkelijkheid is een gebrek aan mankracht.

Een voor 1973 aangekondigde clubreis naar Engeland wordt vanwege de oliecrisis voorlopig uitgesteld. Het zal midden 1974 worden voor dat feest doorgaat. De Viking 1973 gaat nog net door en brengt ons via een rondje om de Westerschelde naar het uiterste zuidwesten van ons land.

In 1974 vinden wij de eerste tekenen van een wijziging in de belangstelling van de leden: er komen aankondigingen van restauratieprojecten en in het blad staan advertenties voor onderdelen. De Viking van dat jaar heeft weer speciale etappes: een oriënteringswandeling door Urk en een zuinigheidsrit.

In 1975 opent Saab een eigen museum in Trollhättan, een trekpleister van belang. De eerste chef van dat museum, Albert Trommer, is ook de coördinator voor de buitenlandse Saab clubs en hij ontpopt zich als een vriend van allen.

De contributie gaat naar f25,-. De eerste vijftien jaar worden met een leuk jaardiner besloten. Er zijn op dat moment 188 leden.